Ze starych pism i własnych przeżyć zestawiona przez H.Göthert starszego posterunkowego policji w Bolkowie
Wieś Wierzchosławice (Würgsdorf), była dawniej podzielona na Dolne Wierzchosławice i władztwo Wierzchosławice –Półwsie, Górne Wierzchosławice, poddani miasta Bolkowa, Wierzchosławice Parafia i Wierzchosławiczki W kronikarz Steige wspomina, że Wierzchosławice nazywały się wtedy Wirchamsdorf., zostały zasiedlone przez kolonistów z Turyngii. Wierzchosławice leżą w dolinie Nysy Szalonej między wschodnim grzbietem Gór Kaczawskich a Pogórzem Wałbrzyskim, nad którym dominuje Poręba leżąca na zachodzie 670,6 m. Na południe , na wschód od Górnych Wierzchosławic leży Truskolas z wys. 600 m. Tutaj rozładowują się często silne burze, przez co Nysa Szalona płynąca przez wieś odpowiada swej nazwie. Na Truskolasie kryli się w czasie najazdu husytów w roku 1428 mieszkańcy wsi, którzy uciekali przed plądrowaniem i mordami ciągnącej watahy. Mieszkańcy wsi, którzy wpadli w ręce husytów byli zrzucani ze skały na południe od „Trąbki” (ostatni dom we wsi w kierunku Domanowa). Stąd powstała nazwa „Kamień śmierci” (Kamienie śmierci). Na wschodzie ciągną się rozlegle lasy takie jak Kolie, Dąbrówka, Kohliger Berg i Entenberg. Zabudowa wsi ciągnie się po obu stronach głównej drogi i Nysy na długości 4-5 km.
Browar- pierwotnie znajdował się w pałacu. W roku 1790 został
przeniesiony do budynków folwarcznych przez właściciela Hansa Ernsta Oswalda von Richthofen.
Szkoła Wierzchosławicach została wzniesiona w roku 1744 za czasów hrabiego Leopolda von Reichenbach. Była to szkoła filialna tej w Górnych Wierzchosławicach, która pozostawała połączona z nią do roku ok. 1789, kiedy to dla górnej wsi stworzono oddzielny system szkolny. Pomimo tego, szkoła w Dolnych Wierzchosławicach cieszyła się dużym powodzeniem. Nauczyciel obsługiwał także szkolę filialną w Półwsi. Stary budynek szkolny w Dolnych Wierzchosławicach stał na miejscu, gdzie mieściła się „Gospoda pod gwiazdą” (obecna świetlica wiejska.) Ostatnim właścicielem tego budynku był znany we wsi rzeźbiarz Pätzold), który sprzedał stary budynek w roku 1872 gospodarzowi Hoppe z Nowych Wierzchosławic, który go wyburzył i postawił nowy budynek. Teraz starszy dolny budynek szkolny powstał w roku 1833, patron von Richthofen podarował drewno budowlane na ten cel. W roku 1837 została utworzona trzecia klasa i zatrudniony nauczyciel pomocniczy. W 1850 r. szkoła liczyła 88 chłopców i 82 dziewcząt. W Półwsi było 15 chłopców i 15 dziewcząt. W roku1887 wybudowano drugi budynek szkolny w Dolnych Wierzchosławicach, bo pomieszczenia starego budynku już nie wystarczały. Szkoła w Górnych Wierzchosławicach od roku 1789 działała samodzielnie. Obecny budynek szkolny zbudowano w roku 1838 za sumę 1500 talarów, rząd dał 300 talarów, magistrat bolkowski jako patron 80 talarów. W roku 1850 uczyło się nam 82 uczniów.
System kościelny
Wsie Wierzchosławice, Półwsie, Truskolas były włączone do bolkowskiej parafii ewangelickiej. Już w roku 1811 mieszkańcy Wierzchosławic podjęli decyzję oddzielenia się od parafii bolkowskiej. Poprzez działania wojenne została ona jednak odsunięta na później. Kiedy w roku 1818 wprowadzono podatek kościelny Wierzchosławice nie chciały się na to zdeklarować. Ostatecznie jednak przyłączyły się i postanowiono, że tak długo będą przy Bolkowie, dopóki nie zostanie zbudowany nowy kościół. Podczas festynu w roku 1842 plan dojrzał i zgromadzono nawet pewien kapitał. Bolkowianie umacniali mieszkańców Wierzchosławic w tym postanowieniu, wyznaczony został nawet grunt na górnym przedmieściu. W roku 1854 ruszono gładko z budową. 10 sierpnia 1855 dom Boży został poświęcony. Równocześnie przy kościele założono cmentarz. W roku 1785 Wierzchosławice liczyły 834 mieszkańców, w 1794- 939, w 1860 z Wierzchosławiczkami -1720.
Wierzchosławiczki (Neu Würgsdorf ) powstały , ponieważ właściciel włości von Richthofen na swoim folwarku postawił dla swoich ogrodników 12 domków w roku 1776, które sprzedał mieszkańcom w roku 1790. Bielarnie założono w roku 1791. Działania Kramsty powiększyły w połowie XIX w. ten zakład i spora liczba robotników znalazła tam zajęcie.
Tłumaczenie z j. niemieckiego M.Janas
Źródło : Wilfried Püschel- „Das große Würgsdorf-Buch”, 2012
